Bacówka PTTK na Rycerzowej
49°25′08″N 19°05′51″E/49,418889 19,097500 Bacówka PTTK na Rycerzowej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1120 m n.p.m. |
| Data otwarcia |
14 września 1975 |
| Właściciel | |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
| 49°25′08″N 19°05′51″E/49,418889 19,097500
| |
| Strona internetowa | |
Bacówka PTTK na Rycerzowej – górskie schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Beskidzie Żywieckim, na Hali Rycerzowej, na terenie Żywieckiego Parku Krajobrazowego. Terytorialnie należy do gminy Ujsoły[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Już w 1939 r. Oddział Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego z Bielska planował budowę schroniska na Rycerzowej. Plany te przekreślił wybuch II wojny światowej[2].
Obecne schronisko zostało wybudowane według projektu Stanisława Karpiela. Jest pierwszym z serii małych schronisk turystyki kwalifikowanej, tzw. „bacówek”, wznoszonych w następnych latach przez PTTK z inicjatywy Edwarda Moskały. Zbudowane z drewna, na kamiennej podmurówce, ze stromym dachem pokrytym gontem, zostało otwarte uroczyście 14 września 1975[3]. Pierwotnie istniał projekt przetransportowania gotowej, złożonej bacówki helikopterem z Soblówki na halę. Ostatecznie okazał się on niewykonalny z powodów technicznych. Znad schroniska roztacza się panorama, która obejmuje swym zasięgiem pasma Lipowskiej i Rysianki, masywy Pilska i Babiej Góry, Tatry, Podhale oraz Niżne Tatry i Małą Fatrę na Słowacji. Wraz z budową schroniska powstała droga dojazdowa, ujęcie wody oraz oczyszczalnia ścieków.
W 2012 przeprowadzono remont schroniska, w trakcie którego zmieniono pokrycie dachowe z gontu na blachodachówkę oraz odnowiono elewację.
Obiekt należał do Klubu Bacówkarza[4].
W sierpniu 2009 bacówka zajęła drugie miejsce w rankingu schronisk górskich, sporządzonym przez polski magazyn turystyki górskiej n.p.m.[5]. Dwa lata później, w sierpniu 2011 zajęła miejsce siódme w II edycji rankingu[6].
Warunki pobytu[edytuj | edytuj kod]
Schronisko dysponuje 34 miejscami noclegowymi w pokojach 2, 3, 4, 5 i 10–osobowych. W razie braku miejsc nocleg można spędzić poza pokojami na własnej karimacie. Na miejscu można także skorzystać z kuchenki do podgrzewania posiłków oraz zlewu do mycia naczyń, a także z pryszniców z ciepłą wodą, czynnych przez całą dobę. Do dyspozycji jest również bufet i jadalnia. Dozwolone jest rozbicie namiotu obok bacówki (z możliwością korzystania ze wszystkich urządzeń). Schronisko dysponuje centralnym ogrzewaniem z własnej kotłowni oraz kominkiem, nie jest jednak zelektryfikowane (do oświetlenia bacówki wykorzystywany jest agregat prądotwórczy oraz akumulatory).
W okolicy bacówki znajdują się trzy rezerwaty przyrody, do których można dotrzeć szlakami turystycznymi. Można udać się do Skansenu Wsi Kisuckiej w Vychylovce (
).
Bacówka organizuje imprezy tematyczne, np. „Noc Kupały”, Otwarta Scena Piosenki Amatorskiej, „Gitarą i Grulem”.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
z Glinki (2,5 godz.)
ze Zwardonia przez Wielką Raczę (10 godz.)
z Ujsół przez Muńcuł (3 godz.)- z Rycerki Dolnej przez Mładą Horę (4 godz.)
- z Soblówki przez Przysłop (2,5 godz.)
- lub
z Soblówki (1,5 godz.) - z Soli przez Przegibek, dalej szlak niebieski lub czerwony (5,5 godz.)
- z Kolonii przez Przegibek, dalej szlak niebieski lub czerwony (3 godz.)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Kazimierz Sosnowski: Przewodnik po Beskidach Zachodnich. Tom I. Beskid Śląski i Żywiecki. Wyd. IV. Kraków: Wydawnictwo Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Krakowie, 1948, s. 167-168.
- ↑ Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
- ↑ Bacówka PTTK na Krawcowym Wierchu – Aktualności [online], 15 kwietnia 2004 [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2004-04-15] (pol.).
- ↑ Ranking schronisk górskich. „Magazyn Turystyki Górskiej „n.p.m.””. sierpień 2009. Dom Wydawniczy Kruszona.
- ↑ Ranking schronisk górskich. „Magazyn Turystyki Górskiej n.p.m.”. sierpień 2011, s. 32-39. Dom Wydawniczy Kruszona.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Żywiecki. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 61–68. ISBN 978-83-925599-4-8.
